CELOS

Qué tema máis complexo esto dos celos..........non sei ben cómo abordalo, é tan delicado.........

Non quero plantexar a pregunta de se son bos ou son malos? porque é evidente que todo en exceso ou en deficit acentuado non pode ser bo!!! O único que serve neste caso dos celos é o que un sinte, o que che pasa polo corpo, ou pola garganta ¿quén non tivo a sensación de que se lle atragantou alguén?.........

Hai xente que lle encanta que a súa parella sexa celosa e así sentirse coa sensación de que é máis querida, máis valorada, máis segura de que ese lazo misterioso e invisible que os une é irrompible........eu particularmente creo que o que se consigue é preparar unha soga con ese lazo.........

Hai xente que só vive pensando en posibles infidelidades por parte da súa parella e ve todo como unha amenaza para a súa relación, "que si le miraste una pierna"," que si no le mires el culo", "que sin mí no vas", " no quiero que vayas con tús amigos", " no te dejo ni ir a cagar a tí solo, por si acaso....".............. esto supón un gasto enerxético tan grande e un agotamento mental tal................que sumado ó feito de estar enamorado!!! consúmeste!! á larga ves ese lazo que deixa de ser tan misterioso e invisible e cólgaste con el!...........

E por último e non por eso menos complicado nin importante.................os EX!! Son o terceiro en discordia, sempre están ahí e estarán ahí, ainda que non queiras, ainda que trates de ignorar q existiron, ainda que trates de non saber quenes son, ainda que trates de non quitar o tema.............pero ten que surxir nalgún momento!!! non podes pretender pasar a vida ó lado da túa parella sen saber da súa existencia antes de que entrases tí nela........... pero dudas tanto en preguntar, non sabes se queres saber, non sabes se o que queres saber é o que queres escoitar, non sabes se o que queres escoitar é o que imaxinabas que che ía decir........................pero é inevitable sentir rabia, furia, medo, ansia, ata un leve instinto asesino........., a irracionabilidade é así, o incompresensible é como a propia palabra indica..........!!!!

O único que che pode axudar neste caso é coller ese lazo é envolverllo ó cuello invisible desa teoría infundada de ter medo de que alguén que xa só forma parte simbólicamente da vida da túa parella, e dedicarte a ser tí mesmo, e pensar que se esa persoa está contigo é porque te quere, e pedirlle que no momento que deixe de facelo cho diga, ou que non cho diga, pero que te deixe e que se vaia..................que o mesmo che vai doer que che deixe por un exmozo, que por un postmozo!!!

E mentres pensar no único que che pode facer sentir mellor, é que cando che piten os oidos poidas pensar que se está acordando de tí a moza de algún exmozo!!!! é que ó final todos pasaremos a ese cementerios de ser exmozos de alguén, e que alguén te verá a tí como unha amenaza para a súa relación!!!en fin................mira que non teremos cousas que facer como para perder tempo amenazando outras relacións; eu voume dedicar a coidar a miña, e de vez en cando unha pequeniña dose de instinto asesino pareceme ata bo!!!
R.