miércoles, 15 de abril de 2009

POR QUÉ A MI?

Nunca os habéis preguntado… Por qué a mi? Por qué me tiene que estar pasando esto a mi? Siempre pensamos que si nosotros no somos malos, no nos tienen que pasar cosas malas, no nos lo merecemos. Qué pensamiento más infantil… Pero durante algún tiempo funciona. Hasta que chocas de frente con la realidad… Y te das cuenta que da igual lo que hagas o que no, que no eres mejor que nadie ni más especial, y que estás ahí, en el mundo, y por lo tanto te puede tocar a ti, por qué no? Da igual que sientas que es injustísimo. La vida no entiende de justicia, así que nunca esperes nada por justicia, porque no existe.
Llegado a este punto, me pregunto: la suerte se busca o se encuentra? Supongo que tienen más posibilidades de tener fortuna en la vida aquellos que se mueven por buscarla, pero influye el factor suerte? Supongo que cualquiera que considere que no tiene suerte en su vida y se ponga a contar su historia, se va a encontrar con alguien más desafortunado todavía. Pero está claro que a cada uno le afecta lo suyo, y no consuela pensar que otros están peor. Y no me parece que esta forma de actuar y de pensar sea egoísta. Lo siento mucho por la gente más desgraciada que yo, y ojalá no me pasé nunca lo que a ellos, pero no ayuda a sentirse mejor. Volvemos al inicio… por qué a mi? No hace falta que sea una gran cosa la que te hace sentirte desafortunada, más bien es la suma de pequeñas cosas la que te crea esa sensación… cuando no hay muchas cosas positivas a tu alrededor… cuando encuentras pocos motivos que te hagan sonreír… cuando ves que los intentos por mejorar no te aportan nada… cuando realmente sientes que eres la persona con menos suerte del mundo…
Esto te hace verlo todo negro y que creas que el universo se alía para hacerte la vida imposible precisamente a ti. Por eso no me extraña nada que a veces nos desesperemos con las tonterías más ínfimas. Te hace preguntarte mil veces al día por qué a mi? Cosas como tener que aparcar en lo alto de una cuesta allá en el quinto pino a primera hora de la mañana justo antes de entrar a trabajar… joba, no es suficiente mi mierda de vida que no puedo encontrar un puto sitio cerca. Recuerdo una vez que una amiga me contó que se puso a llorar un día porque no encontró sitio en la acera donde aparcaba siempre y tuvo que ir a aparcar al súper de la acera de enfrente, pues claro que sí, hay días en los que eso es una tragedia, porque lo ves todo negro y solo necesitas un sitio donde aparcar para pensar que no todo te va a salir mal… y no lo hay…. NO LO HAY!!!!! PERO POR QUÉ??? POR QUÉ ME PASA TODO A MI??? Y es así… cuando el universo se empeña en fastidiarte lo consigue. Si no fuera suficiente no encontrar sitio para aparcar una vez…. Después te vas a casa a comer, por supuesto después de haber subido la maravillosa cuesta que el destino ha querido poner en tu camino, y qué pasa? Pues que tampoco tienes sitio para aparcar!!!!! Dios!! Esto ya es algo personal en contra de ti. Aparcas en la parada del autobús, no sin cierto mosqueo, y… y… y… por si no fuera suficiente le das un golpe a la rueda contra la acera. Pero no un golpe cualquiera, un golpe acorde con las circunstancias del día. Vamos, que si fuera un tío, me pasaría 10 minutos mirando para la llanta, tapacubos en mi caso, y llorando por dentro. Pero como soy chica piensas: ahí, muy bien, qué menos!! Ya estás cabreada con el mundo. No te hace falta nada más para pensar que descaradamente van a por ti, por eso no era necesario que al volver a trabajar por la tarde hacerte aparcar en el mismo sitio, ahí justo, en lo alto de la cuesta. NO ERA NECESARIO!!!!!! POR FAVOR!!!!! Eso ya es reírse de ti!!!! POR QUÉ A MI?????
Esto son tonterías, nadie tiene más o menos suerte o se siente más o menos desgraciado por encontrar donde aparcar. Sólo digo que cuando no estás pasando por tus mejores momentos personales, este tipo de cosas tan banales hacen que se te caiga el mundo encima, y que concluyas que ni en eso vas a tener suerte en la vida.

B.

4 comentarios:

  1. AIIIIIIIII, como te entendo!!! jje, pero non só me caían as lágrimas por ter q ir aparcar no super, e q era a gota que colmou o vaso, e dis: xa non pode pasarme nada máis, pero síiiiiiii, sempre pode pasar algo peor!!!! eses días despois os recordas con risas...........pero pasado moito tempo, q ó día seguinte ainda te pos de mala ostia!!!! argggggggggg!!!

    os días de marea roja son os peores, son os días nos que cd vas a neveira non queda xusto o que querías, vas a coller unha onciña de chocolate e ala!! queda o papel só, o teu irmá o rematou e deixouche o papel por joder, e cd ves unha galleta no fondo do paquete, e lle das un mordisco............está resesa!!! e vas e choras daslle unha patada ó armario e lastimaste un pé!!...........estas cousas pasan!!!

    R.

    ResponderEliminar
  2. Yo creo que es la p... ley de Murphy, si hay algo que puede salir mal, saldrá mal. Y no hay quién lo cambie aunque claro también ayuda que la zona dónde tienes que aparcar no es muy grande... no crees? entonces es más probable que tengas que llevar el coche al 5º pino, qué si hubiese un parking gratuito cerca...
    Aún así, generalizar es una tontería porqué haya pasado lo que haya pasado, mañana puede cambiar a mejor ............ o a peor........ Nuna se sabe.
    Animo y planteate la posibilidad de comprarte un patinete, jajaja, soluciones hay miles!!!

    ResponderEliminar
  3. GRACIAS POR TU COMENTARIO,ME ALEGRO MUCHO QUE TE GUSTARAN MIS CREACIONES.YO ACABO DE ENTRAR EN TU BLOG Y ME PARECIO PRECIOSO Y LO VOY A SEGUIR CON MUCHA FRECUENCIA,ESCRIBES DE MARAVILLA.POR CIERTO YO TAMBIEN SOY DE SANTIAGO BESOS

    ResponderEliminar
  4. Con puntos e apartes sería un gran texto.

    ResponderEliminar

Seguidores

Datos personales